Malediven
( juni 2001)
24 juni Colombo - Male - Vilu Reef
Na een geweldige indrukwekkende week sliepen wij weer in het Browns Beach hotel in Negombo als tussenstop. De vorige dag kwamen wij om ongeveer 18.30 uur aan en deze nacht werden wij om 3.30 gewekt want om 4.45 moesten wij op het vliegveld zijn. Daar aangekomen moest alle bagage 2 x door een rontgenapparaat heen en werd 1 keer de bagage met de hand geinspecteerd. Na een enorme rij voor de luchthavenbelasting (waarvoor dank aan Globas dat zij ons daar vooraf niet op wezen) en nog een rij voor de douane waren wij om 5.45 eindelijk overal doorheen.
Het is ongeveer 70 minuten vliegen naar Male, de hoofdstad van de Malediven. Dit is een land dat alleen uit eilanden bestaat, ongeveer 820 bij 120 kilometer groot en je vindt het midden in de Indische Oceaan vlak bij India en Sri Lanka. De Malediven zijn korte tijd door de Portugezen en door de Engelsen bezet geweest maar zijn eigenlijk altijd zelfstandig geweest en hebben een rol gespeeld als tussenstop op weg naar en van Azie. Van de 1200 eilanden zijn er 200 bewoond door zo'n 260.000 mensen en zijn er daarnaast ongeveer 90 exclusief voor tourisme gereserveerd. Tourisme maakt ongeveer 25% deel uit van de economie. De Malediven worden bedreigd door de steiging van zeewater en als de voorspellingen uitkomen dan zal het land verdwijnen.
Toen wij daar aankwamen, moest alle bagage weer door de rontgen scanner heen want de douane was op zoek religieuse afbeeldingen en natuurlijk porno en drugs. Onze mede reisgenoten hadden op Sri Lanka twee grote boeddha beelden gekocht en die mochten dus niet mee. Dat betekent dat je het achter moet laten in het bagagedepot op het vliegveld en op de terugweg weer kan ophalen. Ik had alleen klein houten hindu-beeldje gekocht en dat werd niet gezien. Buiten de terminal op het vliegveld zijn alle loketten van lokale reisagenten en wij werden opgezocht door onze agent wat heel attent was. Hij stond erop om onze tickets te bwaren zodat hij ze voor ons ook kon bevestigen. Dit was niet door Globas aangekondigd en ik heb ook nog steeds het gevoel dat het niet juist is om je tickets uit handen te geven.
Van de luchthaven ging het vervolgens met een bus naar de andere kant van het vliegveld / eiland want wer was niets meer dan het vliegveld om daar om 9.10 met een watervliegtuig te vertrekken. Dit was werkelijk een leuke ervaring. Piloten in korte broek, op blote voeten vliegen, cabine met 12 stoelen, een korte baan over het water om op te stijgen, toen het vliegtuig door de wolken ging, kwam de condens langs de ramen naar binnen druppelen en 40 minuten later de landing. Zij landen dan een paar 100 meter van het eiland en leggen op een soort ponton aan. Via een boot wordt je naar het eiland gebracht.
Watervliegtuig
Vilu Reef maakt deel uit van het Dhaalu atol ook wel het Zuid-Nilandhoo atol. Op het eiland is alleen het resort gevestigd dus vind je alleen maar bungalows en voorzieningen voor toeristen en personeel. Er zijn ongeveer 80 bungalows rondom het eiland dat ongeveer 300 meter lang is en 150 meter breed (persoonlijke schatting).
Wij konden gelijk in de bungalow. Dit was een prachtige bungalow, direct aan het strand, mooi groot bed, uitstekende airco en daarnaast ook een vin. Bij de bungalow krijg je je eigen bediende, die de hele week voor je bungalow en alles daarom heen zorgt. Dezelfde middag viel er ook een enorme stortbui maar het klaarde gelukkig snel op en dat was de enige regen die wij vervolgens gezien hebben.
Vilu Reef 115
's Avonds gingen wij eten in 1 van de 2 gemeenschappelijk voorzieningen op het eiland, namelijk het restaurant en de bar. Eten was de gehele week prima verzorgd in buffetvorm. Wij hadden half pension geboekt zodat wij voor lunch zelf konden bepalen waar wij zin in hadden en mijn gewicht nog enigszins binnen de perken bleef. Bij het eten krijg je een persoonlijke ober die de hele week voor jouw tafel zorgt, dat wil zeggen drinken inschenkt en de borden opruimt. Deze jongens (geen vrouw te bekennen behalve westerlingen die daar werken ivm. taalvaardigheden) komen van een ander eiland en werken zo'n 2 maanden aan 1 stuk en zijn dan een week of 10 dagen vrij.
25 juni
Prachtig weer. Natuurlijk gingen wij naar het strand dat ongeveer 15 meter lopen vanuit onze bungalow was. Gelijk dezelfde dag was ik verbrand in de zon. Om het eiland ligt een rif waardoor je een beschut stuk water hebt tot ongeveer 1,30 meter diep, dan de rotsen van het rif waarna de bodem steil naar beneden gaat. Die dag zagen wij binnen het rif een groep kleine haaien zwemmen en buiten het rif kwam een groep dolfijnen voorbij zetten. Het is inderdaad zo mooi als in de brochure.
Strand gelijk voor de bungalow
De bungalow ligt eigenlijk gelijk achter de struik op het strand. Het strand was niet erg breed aan onze kant.
26 juni
's Ochtends was het bewolkt dus een uitstekende dag om te snorkelen. Op het eiland was een duikcentrum waar wij snorkels huurden voor 5$ per dag per paar. Wij zijn drie keer wezen snorkelen en hebben prachtige vissen gezien die vooral tegen het rif aan zwommen aan de buitenkant. 's Middags werd de stroming duidelijk sterker en zag je ook meer vissen binnen het rif. Aan de buitenlant van het rif zagen wij ook een pijp die het rif inging. Waar deze voor diende is ons niet duidelijk geworden.
Bij het snorkelen hadden wij wijs geworden door eerdere ervaringen van mij een t-shirt aangetrokken. Blij ook want om de shirts heen waren wij weer verbrand. Leuk was dat wij een groep Duitsers de eerst in badkleding vorbij zagen komen om te gaan snorkelen. De tweede keer waren ze al iets wijzer geworden en hadden ze t-shirts aan en de derde keer zelf een broek aan.
Inmiddels werd ons duidelijk dat de prijzen in de bar aan de heftige kant waren, zoals 2,5$ voor fris, 3,5$ voor een halve liter bier en maar 3,5$ voor een liter water. We zaten toen nog wel met de prijzen van Sri Lanka in ons hoofd als ik zo mijn aantekeningen lees, want nu 3 maanden later ben ik weer gewend aan de Nederlandse prijzen en zijn die prijzen redelijk te noemen als je je ook nog beseft dat alles daar per vliegtuig of boot aangevoerd moet worden. Gelukkig bestond ook daar happy hour en was dat het tijdstip om de cocktails te proberen. Voor zo'n 5,5$, vergelijkbaar met hier krijg je dan een behoorlijke cocktail en dat hoort erbij in een dergelijke omgeving.
Diner was heerlijk die avond oa. een stoofschotel van vis. Natuurlijk stond er veel vis op het menu want je zit midden op zee, maar daarnaast door de Indiaase invloed ook behoorlijk vaak allerlei curry's. Helaas mijn maagproblemen waren nog steeds niet over en ik moest mij dus ook rustig houden met eten. Elke keer bij scherp eten kreeg ik prompt weer extra last van mijn maag.
27 juni
Voor wij de snorkels inleverden, zijn wij zuinige Hollanders om negen uur 's ochtends nog een half uurtje gaan snorkelen. We zagen een heleboel vissen waarschijnlijker meer dan normaal omdat het nog zo rustig was. Het werd weer een prachtige dag met alleen maar blauwe lucht, dus auw weer extra verbrand. Ik was bijna op de helft van mijn boek en ben maar wat rustiger gaan lezen want ik was er tenslotte 2 vergeten mee te nemen. Wij hebben nog die dag stroopwafels gegeten want die vonden wij nog in onze bagage en dat was heerlijk.
Uitzicht uit de bar
Het happy hour was goed bevallen, dus nog maar een cocktail. Sex on the beach was de naam van dit heerlijke drankje en vanwege de 10$ prijs genoot ik er nog eens extra van.
28 juni
Ik werd wakker met een zwaar hoofd, van de drank of was het uitdroging? Eindelijk heb ik eens wat foto's genomen. Hier was weinig afwisseling dus ook niet echt de drang om veel en snel foto's te maken. Ten slotte hadden wij nog een paar dagen om dat te doen. Deze dag was verder weinig spectaculair omdat het half bewolkt was en wij de dag met slapen en zwemmen gevuld hebben.
29 juni
Er komt geen eind aan. De verveling begint toe te slaan. Weer half bewolkt, lekker windje. Ik blijf dus ook met factor 12 smeren maar lijk het verbranden stadium voorbij terwijl Louise al voorzichtig aan olie probeert. Tot Louise d'r eigen verbazing is ze de zon nu ook wel zat.
Strandleven
Ik heb mijn boek uit. Gelukkig hebben ze op het eiland een bibliotheek. Het stelt niet veel voor, voornamelijk wat boeken in het Engels en Duits maar ook Japans dat ik helaas niet lees. Ik vond een bundel detective-verhalen en ben daar maar aan begonnen. Inmiddels had ik ook alle tijdschriften van Louise gelezen en was dus al op de hoogte van alle moderne vrouwen-trends plus alle baby-tijdschriften en dat was wel weer leuk.
Wij hebben even gedacht om wat excursies te doen maar een boottochtje naar een ander eiland voor 25$ pp is niets meer dan tijdverdrijf en geldverspilling. Duiken was geen optie omdat Louise vanwege haar trommelvliezen niet mag duiken. Toen wij na het diner terugkwamen was het hele bed versierd met bloemblaadjes wat natuurlijk erg romantisch was.
30 juni
Weer een fantastisch mooie dag. Wel voor 5 minuten een bui regen gehad, maar het trekt dan ook gelijk weer open en binnen de kortste keren is het alsof er niets aan de hand is. Wij werden uitgenodigd om 's avonds op strand te gaan eten. Dit wordt speciaal voor de honeymooners gedaan. Je tafel wordt dan netjes opgemaakt en je kan het eten van het buffet halen want het is dan ook op het strand voor het restaurant.
1 juli
Na regen komt gelukkig altijd zonneschijn op de Malediven. Die nacht ging het behoorlijk te keer en overdag was het weer enorm heet. Toch na al die zon waren wij weer verbrand. 's Middags kon ik gelukkig naar de grand prix kijken via de satellietontvangst in de bar. In de bungalows was geen tv aanwezig en dat was eigenlijk wel goed ook. Die dag werd ook onze vluchttijd terug bekend gemaakt en dat bleek gelukkig 16.45 te zijn. Gezien onze vertrektijd op Male was dit een meevaller omdat wij daar pas laat zouden vertrekken en zo was de laatste dag ook nog bijna een complete dag. Volgende probleem betrof de hoogte van de fooi, de bar vormde een probleem omdat daar meer mensen werkten die ons geholpen hadden echter gezien de prijzen is het onmogelijk om ze allemaal een dikke fooi te geven.
2 juli
Onze laatste nacht was niet de beste. Vanwege het korte en erg harde bed, de herrie van de fan of de airco had ik regelmatig moeite om in slaap te vallen. 's Ochtend konden wij tot een uur of 12 nog in de zon zitten. De rekening hebben wij opgehaald en was redelijk naar verwachting. Wij moesten nog wel even terug want ipv. 20% korting over de cocktails tijdens happy hour was maar 10% berekend, maar dat was geen probleem en werd gelijk verrekend. Zowel de jongen van de kamer, het restaurant en de favoriete kelner in de bar hebben wij een fooi gegeven.
Om 17.00 kwam het vliegtuig pas dus wij hadden behoorlijk de tijd. Aan de andere kant mocht dit ook niet teveel uitlopen omdat de watervliegtuigen 's nachts niet mogen vliegen en om 18.00 wordt het vrij snel donker. Een medepassagier had een tv als bagage en die moest hij achterlaten aangezien de pilooot over het max. gewicht dreigde te gaan. De watervliegtuigen zijn strikt aan een maximaal gewicht gebonden. Wij moesten eerst nog een tussenstop maken op een ander eiland en om 17.00 kwamen wij weer op Male aan. Male heeft een uur tijdsverschil met Vilu Reef.
De reisagent stond al op ons te wachten met de tickets, die hij had bevestigd. Dat was wel prettig omdat de vluchten bevestigd moeten worden en bellen is vanaf zo'n eiland erg duur. Hij wist ook nog wel iemand die ons naar Male stad kon brengen en wat van de stad kon laten zien. De bagage hebben wij in het depot gelaten op het vliegveld voor 3$ per stuk. Om 18.30 waren wij al klaar met de rondleiding want het is erg klein, op een vierkante kilometer vind je bijna alles. Wij eindigden natuurlijk in een souvenirswinkel van de oom van de gids. De man deed erg zijn best en maakte ook een gezellig praatje wat er toe leidde dat wij met een t-shirt en een mooie fotolijst weggingen voor 21$. Ook hier kan je proberen af te dingen. Als ik het goed herinner begon de man met 26$.
Wij hebben nog wat rondgelopen maar zijn daar gauw meegestopt ivm de warmte en het feit dat de meeste winkels waren gesloten vanwege het avondgebed. De gids heeft ons restaurant Seagull gewezen en daar weer met ons afgesproken. Ook hij wilde naar de gebeden in de moskee. Wij hebben daar wat gegeten en dat was lekker. Vreemd was echter dat de kaart prijzen in de lokale valuta, rufiyaa toonde en toen wij naar de koers vroegen bleek dat de rekening perse in dollars betaald moest worden. Wij hadden ook geen lokale valuta en omdat de omrekening geen bizar totaal was voor wat gebruikt hadden was het ook geen probleem om in dollars te betalen.
De gids bracht ons naar de haven terug om de boot naar het vliegveld te nemen en daar waren wij om 21.30 weer terug. Hij gaf ook aan dat wij zelf moesten bepalen wat wij hem wilden geven en ik heb hem toen 5$ gegeven wat ik voor iets meer dan een uur werk wel mooi vond. Zo te zien was hij niet teleurgesteld.
Op het vliegveld moesten wij nog wachten op de lokale reisagent die om 23.00 zou komen. Waarom was wat onduidelijk omdat wij eigenlijk alles hadden om te vertrekken. Odertussen hebben wij het raadsel van de Coca-Cola opgelost. Deze smaakt op de Malediven totaal niet en volgens mij is de smaak zoals die hier jaren geleden eens is getracht te introduceren maar toen weer is teruggedraaid. Iets kopen op het vliegveld is trouwens ook duur, want je betaalt 3$ voor een fanta. Geld wisselen op het vliegveld is onmogelijk omdat daar geen bank te vinden is, dus ik wist ook daar geen koers voor de lokale valuta te vinden. Je kan alles in dollars of met credit card bestellen. Inmiddels weet ik de wisselkoers wel via internet namelijk omgeveer 12 RF voor 1$.
Om 23.15 was de reisagent er nog niet en werden wij door een andere agent aangesproken of hij ons kon helpen. Eigenlijk hadden wij niet begrepen waarom wij moesten wachten op die agent want de tickets hadden wij al. Wij zijn toen ook maar naar binnen gegaan en met de andere agent die ons de weg wees en met de bagage hielp. Zijn hulp was wat vreemd want alles is heel duidelijk aangegeven en niet ver, maar waarschijnlijk wilde hij gewoon vriendelijk zijn. Hij vroeg ook helemaal niet om een tip of wees daarop. In het algemeen vind ik mensen van de Maledives erg vriendelijk en behulpzaam.
Om 01.30 ging het vliegtuig waarna wij om 2.30 op Colombo weer landen waar dan om 4.30 het vliegtuig richting Londen zou gaan. Hier liepen wij weer vertraging op van een uur. De tijd hebben wij echter in de bar doorgebracht met een stel uit Engeland en dat ging gelukkig snel. De terugweg was lang en saai maar gelukkig waren wij wel op tijd voor de overstap naar Nederland en dat bracht ons uiteindelijk zover dat wij rond 18.00 weer thuis waren.
Slot
Malediven is een prachtig land en Vilu Reef is een heerlijk eiland. Echter als je geen koffer vol met boeken bij je hebt en je bent ook niet van plan te gaan duiken om wat voor een reden dan ook, dan heb je aan een dag of 5 wel genoeg. Reken op een duur verblijf en bezuinig er dan ook niet op. Wij vonden het absoluut de moeite waard en hebben er zeker geen spijt van. De combinatie met Sri Lanka is echt geweldig en een absolute aanrader voor iedereen. Tip probeer de vlucht rechtstreeks naar de Malediven te krijgen en evt. daar vanuit door naar Sri Lanka of andersom want met een tussenstop in nog een andere plaats zoals wij in Londen maakt het de reis wel ontzettend lang.
Laatst gewijzigd: 22-03- 2003
© 2002: Jeroen
promo
(verwijder de x om te mailen)